De Salix is beter bekend als de wilg. De wilgenfamilie bestaat uit allerlei soorten, waarbij de knotwilg (Salix alba), ook wel witte wilg, in Nederland het bekendst is. Deze inheemse soort is niet weg te denken uit onze landschapscultuur. Behalve de knotwilg is ook de treurwilg (Salix sepulcralis chrysocoma) een bekende. Deze wilgen kunnen uitgroeien tot metershoge bomen. Een wilg die klein blijft, is de Japanse wilg (Salix integra Hakuro-Nishiki), ook wel bonte wilg genoemd. In maart krijgt de bonte wilg wit-roze uitlopers aan de takken, wat zeker een bonte verschijning is. Overeenkomst tussen alle wilgen is het verschijnen van zogenaamde ‘wilgenkatjes’ in het voorjaar. Deze knoppen kunnen uitbundig in bloei komen in het vroege voorjaar.
De watergift aan de Salix is afhankelijk van de ouderdom van de boom en de soort. Hoe ouder de boom, hoe dieper de wortels zijn geworteld. Over het algemeen houdt elke Salix van lichtvochtige grond. Een slokje water op warme dagen kan daarom zeker geen kwaad.
Meer tonen +Minder tonen -
Zeker in het eerste jaar na aanplanten is bemesten van de Salix belangrijk. Dit kan bijvoorbeeld met koemestkorrels.
Meer tonen +Minder tonen -
Plant de Salix op een zonnige plek of in de halfschaduw. Hij staat het liefst in vochtige, leemhoudende grond maar kan in principe op alle grondsoorten worden geplant.
Meer tonen +Minder tonen -
De Salix bloeit met zogenaamde ‘katjes’. Wanneer dit precies is, hangt af van de soort. De Boswilg (Salix caprea) begint al in maart katjes te vormen, terwijl de knotwilg eind april in bloei staat. Over het algemeen is de bloeiperiode rond april/maart.
Meer tonen +Minder tonen -
De Salix is winterhard.
Meer tonen +Minder tonen -
Alle soorten van de Salix zijn bladverliezend en dus niet wintergroen.
Meer tonen +Minder tonen -
De volgroeide hoogte van de Salix hangt af van de soort. De bonte wilg wordt maximaal 3 meter hoog, terwijl de witte (knot)wilg de 7 meter kan behalen.
Meer tonen +Minder tonen -
Snoei van de Salix hangt af van de soort. De treurwilg hoeft bijvoorbeeld niet gesnoeid te worden. Wanneer je dit toch wilt doen, kun je dit -net als bij de knotwilg- het beste in de wintermaanden doen, maar niet als het vriest. De bonte wilg snoei je het best in februari of maart.
Meer tonen +Minder tonen -
De witte (knot)wilg kan teruggesnoeid worden tot de stam (knotten), en zal het jaar erop gewoon weer uitgroeien. Wat je ook kunt doen is de knotwilg uitdunnen. Hierbij haal je slechts een gedeelte van de takken weg. De bonte wilg kan teruggesnoeid worden tot er ongeveer 15-20 cm van de takken over is.
Meer tonen +Minder tonen -
De bonte wilg kan (het hele jaar door) in een pot worden geplant; andere varianten van de Salix gedijen alleen in de volle grond. Plant de Salix in het voor- of najaar. Zo wordt de jonge boom niet meteen blootgesteld aan droogte.
Meer tonen +Minder tonen -
Het stekken van een witte (knot)wilg (Salix alba) is zeer gemakkelijk. Doe dit het liefst in de periode tussen november en maart, wanneer de wilg in rust is. Je zaagt een wilgentak af, ontdoet hem van de zijtakken en steekt die in de grond. Na een paar weken zal je zien dat hij begint te groeien. Ditzelfde proces geldt ook voor de boswilg (Salix caprea). De bonte wilg is vrijwel niet te stekken. Voor alle wilgenstekken geldt dat veel vocht en zonlicht essentieel is.
Meer tonen +Minder tonen -
De Salix is voor zowel mens als dier niet giftig. Wilgentakken worden zelfs vaak gevoerd aan vee en huisdieren.
Gemiddelde waterbehoefte
Standplaats in de (half)zon
Winterhard
Charmante bloei
Verdraagt (vorm)snoei
